Fly4free.pl

Cześć,

Byłem już bliski rezygnacji z opisu podróży, która odbyłem z początkiem marca, wiadomo powrót do rzeczywistości, obowiązki służbowe, domowe itp, ale żeby nie ulec wymówkom zapisuje tą relację. Swoją rolę odegrał doping ze strony DMW, Darek dzięki!

RTW marzył mi się od dawna, chodził po głowie chodził i przy okazji jednego z BigSale'i AirAsia , bodajże w sierpniu, zakupiłem lot z Kuala Lumpur do Melbourne. Wpisywało się to w pierwszy z warunków brzegowych jakie sobie poczyniłem:
- chcę postawić stopę na kontynencie australijskim
- nie chcę płacić za wizy (czytaj omijam Stany)
- chcę zobaczyć na żywo mecz NBA (w powiązaniu z powyższym oznacza to że musze jechać przez Toronto

Wizualizacja za gcmap:




Pierwszy zakupiony lot KUL-MEL stanowił kanwę, do której doklejałem kolejne segmenty czatując na kolejne BigSale, Friday Frenzy i inne "P1-ki". Momentami uruchamiałem mile M&M w porywającej liczbie 12000 z zawrotna dopłata 137zl - ah te oplaty do nagrod w Ameryce Pln.
Po dobraniu kolejnych odcinków , trasa przedstawiała się jak kumulacja kilku city break'ów:

04.03 KRK - FRA; Lufthansa , B733
04.03 FRA - ICN; Lufthansa , B748
05.03 ICN - MNL; Asiana, B767
06.03 MNL - KUL; Zest Air, A320
06.03 KUL - MEL; AirAsiaX, A330
08.03 MEL - SYD, Tiger Australia, A320
10.03 SYD - YVR; Air Canada, B772 - pierwszy raz przez Pacyfik, lot AC034; 12500 km.. 14 h, oh yeah!
11.03 YVR - YYC; Air Canada, E190
11.03 YYC - YYZ; Air Canada, A321
13.03 YYZ - FRA; Lufthansa, A346
14.03 FRA - KRK; Lufthansa, B733

Cała trasa to 44 505 km.

Jest to moja pierwsza relacja na forum , tym bardziej mile widziane są Wasze komentarze :)Dzień 1 (Polska, Niemcy)

Przy pakowaniu rzucam okiem na pogodę w odwiedzanych miejscach. W KUL +35 C w Toronto -10 C. Spora rozpiętość. W plecaku (jade z podrecznym) lądują tshirty, bielizna , kosmetyki, klapki - przez większość podróży nic więcej nie będę potrzebować. Puchowa kurtka do ręki, przydała się w Seulu i Kanadzie, oj jak była potrzebna.. , resztę drogi spędziła przytroczona do plecaka przekraczając go gabarytami.

Dzień przed wyjazdem rozmawiam z sąsiadem pod blokiem i okazuje się że nazajutrz wyrusza z Balic w delegację; przesiada się we Frankfurcie i lecimy tym samym LH1365 o 10:35. Oznaczało to że sprawę transportu mam załatwioną bez konieczności telepania się tramwajem i przesiadki w 292 :) Na Balice zajeżdżam jak król.

Przed terminalem praca wre. Buduje się hotel, stacja, przebudowuje terminal. Prace trwają też na airside; remontowane są drogi kołowania, miejsca postojowe ogólny rozgardiasz, który cieszy, bo to znak że idzie nowe.
Na miejscu parkuje B737-300 D-ABXY "Hof" , do samolotu wiezieni jesteśmy autobusami, zajmuję miejsce 18C.


Pożywne śniadanie obfitujące w cukier, potas i witaminę C, jeśli chodzi o piwo to moim zdaniem jedno z najsmaczniejszych serwowanych w przestworzach, by the way: serwują gdzieś na pokładzie Delirium Tremens?


We Frankfurcie mam 4h, wychodzę poza lotnisko, pogoda lepsza niż w Krakowie, spacer w kierunku zachodnim wzdłuż ogrodzenia za którym znajduje się baza Lufthansy.
Przy bramie 21 odwiedzających wita sporych gabarytów ogon.


Wracam na lotnisko, muszę się jeszcze zalistować się na lot Air Canada SYD-YVR, który jako jedyny został wydany na oldschoolowym papierze i wymaga telefonicznego dopisania się na listę pasażerów na konkretną datę. Żeby nie dzwonić odnajduję biuro AC w hali odpraw. Mimo, że stoję w kolejce sam to ta nie posuwa się dobre 10 minut, agentka dwoi się i troi, pracuje na 2 telefony. Zaprasza mnie ignorując telefon.. Przedstawiam sprawę , mój paszport zdradza narodowość i słyszę propozycję używania języka polskiego :) Agentka jest Polką. Wszystkie operacje z Kanady miały opóźnienie tego dnia i próbowała poupychać pasażerów w dalszą drogę po Europie. Mówię że nie ma sprawy i że pewnie niektórzy są w większej potrzebie niż ja więc niech się nie krępuje i odbiera. Pani bierze manual w rękę , upewnia się że nie chodzi o Sydney YQY, jeszcze ze dwa razy upewnia się czy wiem że to bilet one way.. 20 minut i gotowe. W międzyczasie odbiera telefony i przebokowuje około 5 osób.
Przechodzę ochronę, udaję się do strefy bramek Z - Pier A to 800 metrowa odnoga terminala 1 na 7 pozycji szerokokadłubowych.
Przy moim gacie stoi już Boeing 747-800 D-ABYA o nazwie "Brandenburg" - dokładnie ten sam egzemplarz, który ledwo po dostawie do linii przywiózł reprezentację Niemiec w piłce nożnej do Gdańska na Euro2012


Mam miejsce 34A, pierwszy rząd w segmencie, minus taki że dostają je rodzice z infantami, plus ze można wyciągnąć nogi. Tym razem całą drogę 'mój' infant przesypia w kołysce bez płaczu.
Serwis rozpoczyna się od snacka z napojem, następnie podawana jest kolacja. Do wyboru 2 dania. Ja biorę Bibimbap z kiełkami, grzybami i szpinakiem, do tego sałata Mat Kimchi (kapusta kwaszona z chili)


Sąsiadująca Koreanka wciąga z uśmiechem już drugą puszkę napoju bez angielskiej nazwy, zagaduję co to jest , "SHIKE i musisz spróbować" sama zamawia mi słodki napój z pływającymi ziarenkami ryżu


Lecimy nad Tybetem


Pode mną Ułan Bator


Na 2 godziny przed lądowanie podawane jest ciepłe, niewarte wspomnienia śniadanie, omlet.
Zaczynamy zniżanie, przy podejściu do Incheon widać wyspy połączone z lądem futurystycznymi mostami


Siadamy gładko, jest południe czasu lokalnego. Do kolejnego lotu na Filipiny niecałe 8h..Dzień 2 (Korea Płd - Seul)

Kupuję bilet RT na kolejkę AREX Express do centrum - 16000 KRW (48zł) jedzie 43 minuty do stacji Seoul Station, tu da się obniżyć koszt transportu do centrum o połowe dzięki Commuter Train, który staje na około 8 stacjach po drodze. Czas przejazdu wydłuża się o 10 minut.


Księżycowy krajobraz po opuszczeniu wyspy Incheon, ogromne łachy piachu, gdzieniegdzie przepływa rzeka


Po wjechaniu na stały ląd zaczynają sie blokowiska, wysokie , szarawe , licujące ze wszechobecnymi skałami


Numery bloków idą w tysiące


Dworzec 'centralny' czysty i przestronny


Plac przed dworcem


Na placu kilka grup z mikrofonami śpiewem zachwala swoje idee, tutaj chrześcijanie. Alternatywa jest prosta. "Jesus = heaven, unbeliever = hell"


Kieruję się na północ. Widok z ulicy przyległej do dworca na Bramę Południową, dosyć duży ruch na ulicach.


Dochodzę do Bramy południowej – Sungnyemun


Historia bramy


Widok na Seulski Ratusz spod Bramy Południowej


Wchodzę na Namdaemun Market


Na Namdaemun Market królują tekstylia, garnki, artykuły spożywcze. Tu stoisko z korzeniami żeń szenia w zalewach


Stoisko z tekstyliami, sprzedawca ma przy szyi umocowany mikrofon, na bieżąco zachwala klientce szalik, który ta przymierza. Przechodnie słyszą ten komentarz z głośników..


Nad miastem góruje Seoul Tower, na góre można wjechać kolejką gondolową


Gmach koreańskiej poczty


Spaceruje w okolicach ratusza, widzę że po drugiej stronie ulicy Teoppyeongno pod bramą zaczyna się zbierać tłum ludzi. Mam szczęście bo trafiam na coś w rodzaju zmiany warty pod wejściem do pałacu Deosugung












Wracam na stacje kolejki , droga powrotna wiedzie obok bramy południowej


Dworcowa poczekalnia


Powrót na Incheon, słońce chyli się ku zachodowi



W oczekiwaniu na lot na Incheon można odbyć zajęcia z wykonywania koreańskich laleczek lub orientalnej grafiki




Po foceniu laleczek idę do gate'a, podstawiony samolot to HL 7248 - B767-300


Boarding zaczyna się od przydługawego powitania po koreańsku i bardzo głębokiego ukłonu obsługi bramki, tego momentu nie zdążyłem uchwycić


Zajmujemy miejsca w 19 letnim samolocie, widać zużycie - luki same się otwierają a do zamknięcia potrzebne są 2 stewki, bynajmniej nie od ciężaru bagażu


Kołujemy na drogę startową, lot potrwa niecałe 4 h


Serwis podczas lotu to jedna z mocniejszych stron Asiany, ponownie życzę sobie Bibimbap, oczywiście z Mat-Kimchi, w misce u góry rosół z mintaja, który jak przystało na mintaja był w kostce, zanim go stewka nie zalała wrzątkiem, wyszedł z tego gorący kubek o smaku rybnym:)



Non stop podczas lotu lecą wiadomości, większość dotyczy kolejnych rozmów pokojowych z Korea Północną, spotkań rozdzielonych rodzin lub planowanych ćwiczeń wojskowych ze Stanami Zjednoczonymi.
Crew w połowie filipińskie, w połowie koreańskie. Pasażerowie w 80% to Filipińczycy, jestem jedynym Europejczykiem na pokładzie.


Gigantyczna kolejka na imigracyjnym spowodowana wieczorną falą przylotów. Oficer nie dowierza trójce ludzi w kolejce przede mną , że przyjechali w celach turystycznych, muszą pokazywać rezerwacje hotelowe, potwierdzenia transferów i trwa to dobry kwadrans, i tak kończy się odesłaniem na rozmowę do supervisora. Wybija północ , jestem w Manili, wychodzę przed halę przylotów, dopada mnie tropikalny upał :)
Dzień 3 (Filipiny - lotnisko MNL, Malezja - Kuala Lumpur)

Na przylotach idę w kierunku przystanku autobusu transferowego, muszę dostać się na T4. Stamtąd za 7h odlatuję do KUL.
Podjeżdża busik, zaczyna się pakowanie, kierowca odbiera bagaże i układa je na pierwszym rzędzie siedzeń


Bus niby free, przynajmniej tak wynika z rozkładu jazdy i informacji na stronie lotniska, ale kierowca po zapakowaniu bagaży przechadza się po busiku kasując po 20 PHP. Nie mam peso, kierowca z uśmiechem akceptuje 50 eurocentów:)


Wysiadam przed terminalem T4, niby terminal jest domestic ale lata również międzynarodowo stąd Air Asia . Na T4 domesticowa część otwarta jest całą dobę a międzynarodowa od około 5. Ta międzynarodowa część to wąski korytarz z budką do opłacania opłaty wylotowej dla Filipińczyków, 2 stanowiska check in - każde z wagą. Ważonych jest 100% bagaży rejestrowanych i podręcznych na kółkach. Plecakami nikt się nie przejmuje.
Naprzeciw terminala znajduje się knajpa, która służy za poczekalnię i 24h biuro Air Asia. Tam jest klima:) Upewniam się u obsługi że mimo posiadania rezerwacji na 2 loty CEB - MNL - KUL bez problemu mogę wykorzystać drugi segment po wczorajszym no show w CEB. (Oryginalnie w listopadzie zakupiłem lot CEB-KUL za 13 Euro, w okolicach Bożego Narodzenia Air Asia ZEST kasuje ten czwartkowy lot , ograniczając operowanie do 1-3-5-7. Proponują lot z przesiadką w MNL i rozbijają moją rezerwację na 2 loty. W sumie informacja mnie ucieszyła bo uelastyczniała mnie w poszukiwaniu dolotu do Filipin. Czatowałem na Cebu Pacific do CEB lub MNL. Ostatecznie najkorzystniej wyszedł lot Asianą do MNL)


Obszedłem okolice T4, nie ma kantora, (ponoć "jest w pawilonach handlowych 5 minut piechotą ale czynne od rana") a zostaje jeszcze do opłacenia 550 PHP opłaty wylotowej więc z nudów, ale i potrzeby biorę taksówkę na T1 upewniając się że wystarczy mi posiadane 200 PHP, ostatecznie taksometr wskazuje 150PHP. Kierowca nie szaleje; a wręcz śpi , jeszcze przed chwilą spał na rozłożonym fotelu kierowcy, założył koszulę na siatkową podkoszulkę i w drogę.


Wysiadam na odlotach, nie da się wejść do hali bez rezerwacji. 2 panie nie wpuszczają , ale i nie potrafią powiedzieć gdzie można wymienić kasę. Na przylotach 2 gości z obsługi wskazuje zejście o jeszcze jeden poziom niżej do przystanków autobusowych. Budka "exchange", śpi w niej dziewczyna , pukam , wymieniam , odchodzę, niech śpi dalej. Wracam na odwiedzony już dzisiaj przystanek busika. Badam rozkład jazdy.
Pierwszy kurs o 3:30 , pół godziny wytrzymam spokojnie, ale o 3:30 nic nie przyjeżdża , 4:00 to samo. Przyleciało PVG; na przystanku zaczynają kłębić się ludzie. Pewnie ktoś z obsługi wreszcie zadzwonił po kierowcę.


Tym razem rzeczywiście kurs busem jest za free. Kierowca jedzie wzdłuż siatki ogrodzeniowej lotniska tylko na jednym z rond nie skręca w prawo a w lewo. Pilotem otwiera szlaban i wjeżdżamy na teren lotniska :) . Ten kierowca czuje żyłkę rajdowca, pruje asfaltową drogą wzdłuż pasa startowego:) ostatecznie staje pod T4 na airside :) tak pomiędzy terminalem a samolotami :) na płytę wypakowuję się ja , 2 Francuzów i 5 Chinek, wszyscy się śmieją, bo kierowca zabrał z T1 ludzi bez patrzenia czy rzeczywiście mają jakieś rezerwacje z T4 czy nie.. . Ludzie trochę zmieszani - pytanie dokąd mamy iść ? Kierowca ręka wskazuje napis Arrivals, gdy widzi że się zbieramy w tamtym kierunku wsiada do busa i odjeżdża:) (foto z komórki)